Dec 4, 2007

خط قرمزهای مطبوعات بیشتر شد

علي مزروعي در جلسه انجمن اسلامي دانشجويان دانشکده اقتصاد دانشگاه سيستان و بلوچستان، ضمن سخناني ‏پيرامون "نقش مطبوعات در توسعه‌ي فرهنگي" گفت: "در مجلس ششم مي‌خواستيم قانون مطبوعات را به قوانين ‏مشابه سال 63 بازگردانيم که اتفاقات نامطلوبي مانع اين کار شد
‏ ‏
در ابتداي اين مراسم، محمد احساني دبير انجمن اسلامي دانشجويان با يادآوري بازداشت سه دانشجوي دانشگاه ‏امير کبير و دو عضو شوراي مرکزي دفتر تحکيم گفت: "حاکميت اقتدارگرا تصور مي‌کند با به کارگيري ابزاري ‏مانند زندان اوين، شکنجه فعالين دانشجويي در بند اين زندان و فشار به رهبران جنبش دانشجويي مي‌تواند به هدف ‏خود که از ميان بردن صداي منتقد است، دست يابد، اما جنبش دانشجويي در ايران نشان داده است که با بازداشت ‏دانشجويان، صدور احکام کميته‌ي انضباطي و تعطيلي تشکل‌هاي دانشجويي منتقد از پا نمي‌افتد و به مسير خود ‏ادامه خواهد داد."‏
آنگاه علي مزروعي به پشت تريبون رفت و سخن خود را با ارائه‌ي تاريخچه مختصري در مورد مطبوعات آغاز ‏کرد و از جمله اظهار داشت: "تا سالهاي بسيار زياد بعد از نشر اولين مطبوعه در ايران جريان مستقل و آزاد ‏روزنامه‌نگاري به وجود نيامد و همه‌ي نشريات تا پيش از انقلاب مشروطه به خاندان حکومتي وابسته بود اما با ‏اوج‌گيري انقلاب مشروطه در ايران براي اولين بار آزادي مطبوعات در ايران به رسميت شناخته شد."‏
اين عضو دفتر سياسي حزب مشارکت با اشاره به اينکه به توپ بستن مجلس در عصر استبداد صغير، ضربه‌اي ‏مهلک به فعاليت مطبوعاتي در ايران زد گفت: "اعدام روزنامه‌نگاراني چون صور‌اسرافيل توسط محمدعلي شاه ‏هزينه‌ي سنگيني بر دوش مشروطه خواهان و روزنامه‌نگاران آن دوران وارد کرد تا جائيکه فعاليت‌هاي مطبوعاتي ‏تقريباً تا آغاز جنگ اول جهاني به حالت معلق درآمد."‏
مزروعي سپس با اشاره به اوج‌گيري مجدد مطبوعات آزاد پس از جنگ اول جهاني گفت: "متاسفانه اين جريان نيز ‏در ايران چندان دوام نيافت و با قدرت گرفتن رضاخان و دستگيري و قتل روزنامه‌نگاران بار ديگر از رونق خود ‏افتاد."‏
او آنگاه با اشاره به نوسانات جريان مطبوعات آزاد در ايران بين سال‌هاي 1320 و 32 گفت: "فضاي پر نشاط و ‏فعال اين سال‌ها با کودتاي 28 مرداد 32 بار ديگر دچار رکود گرديد و اين روند تا اواخر رژيم پهلوي نيز ادامه ‏داشت ."‏
‏ ‏
مزروعي سپس به فضاي مطبوعاتي ايران در سالهاي انقلاب اسلامي و بعد از آن رسيد و گفت: "با پيروزي ‏انقلاب اين فضا شکست و تا سال‌هاي 1360 شاهد اوج‌گيري مطبوعات بوديم به نحوي که هر فردي و هر گروهي ‏يک نشريه منتشر مي‌کرد. اما فضاي مذکور در طول سال‌هاي جنگ تحميلي به شدت افت کرد."‏
‏ ‏
دکتر مزروعي با ارائه‌ي اين تاريخچه به روزنامه‌نگاري آزاد در حال حاضر در ايران پرداخت و گفت: "تاريخ ‏‏180 ساله‌ي مطبوعات شاهد افت و خيزها‌ي فراواني بوده است. بررسي تطبيقي اين دوران ما را به يک جمع‌بندي ‏کلي نزديک مي‌کند آن هم اينکه رشد و آزادي مطبوعات با فضاي باز سياسي از سوي حاکميت موجود همراه بوده ‏و تعطيلي مطبوعات با حکومت‌هاي اقتدارگرا همزمان گرديده است. لذا مطبوعات نتوانسته‌اند در زمان‌هاي ‏مقتضي از فضاي کشور استفاده‌ي مناسب نمايند."‏
ايشان در ادامه با اشاره به مطبوعات کشورهاي پيشرفته گفت: "تجربه‌ي مطبوعات ما با هيچ جاي دنيا مطابقت ‏ندارد و اصولاً نقش مطبوعات در غرب و در ايران بسيار متفاوت از هم هستند. در کشورهاي غربي دانشگاهيان ‏به عنوان مغز متفکر جامعه هستند اما در ايران به ويژه بعد از سال 68 اين مطبوعات بودند که بسياري از مطالب ‏را بيان کردند. يکي ديگر از تفاوت‌هاي مطبوعات در ايران و ساير کشورها سيستم‌ مجوز دهي و نظارتي موجود ‏در ايران است. در کشورهايي مانند پاکستان که شاخص توسعه‌ي کمتري از ايران دارند هم نظارت و قوانين مشابه ‏ايران وجود ندارد."‏
نماينده‌ي مردم اصفهان در مجلس ششم در پاسخ به اين سوال دانشجويان که بحث مطبوعات در مجلس ششم چگونه ‏بود گفت: "آن ايام حداکثر اصلاحي که مد نظر ما بود اين بود که مي‌خواستيم قانون مطبوعات را به قوانين مشابه ‏سال 63 بازگردانيم که اتفاقات نامطلوبي مانع اين کار گرديد."‏
وي در پاسخ به سوال ديگري پيرامون آزادي مطبوعات گفت: "آزادي مطبوعات هم مانند حقوق شهروندي بايد در ‏چارچوب قانون توسط نمايندگان مجلس تعيين شود."‏
رئيس انجمن صنفي روزنامه‌نگاران در پاسخ به سوالات دانشجويان درباره‌ي شرايط کنوني مطبوعات اظهار ‏داشت: "نشريات بسياري در دوره‌ي فعلي تعطيل شده‌اند. متاسفانه اين نشريات بر خلاف دوران رياست جمهوري ‏آقاي خاتمي نمي‌توانند مجوز نشريه‌ي جديدي را بگيرند بعلاوه در دوره‌ي کنوني فشارها و خط قرمزهاي بسياري ‏بر روي نشريات به وجود آمده است. وظيفه‌ي انجمن صنفي روزنامه‌نگاران حمايت از دست‌اندرکاران و کارمندان ‏نشرياتي است که در اثر اين سياست‌ها بيکار شده‌اند."‏

No comments: