نظام به نقطه خطرناکی رسیده است/ زید آبادی در دفتر جنبش مسلمانان مبارز/ نادر ایرانی

‏"تشخيص رفتار انتخاباتي اين دوره تا اندازه اي مشكل شده و اين حس به ميان مردم برگشته كه هركسي كه ‏حكومت به آن تمايل داشته باشد انتخاب مي شود".‏
احمد زيدآبادي، روزنامه نگار و دبير کل سازمان دانش آموختگان، ديروز در سخنراني در دفتر جنبش ‏مسلمانان مبارز، با اشاره به مطلب فوق افزود: از بين رفتن مفهوم چپ وراست براي نظامي كه ادعاي ‏جمهوريت دارد و همواره مايل است مشروعيت اش براساس انتخابات به دست بيايد، به معناي رسيدن يه يك ‏نقطه خطرناك است. ‏
زيد آبادي سپسس با اشاره به رد صلاحيت هاي انجام شده كه منجربه "خنثي شدن" نقش نيروهايي مثل ‏نيروهاي ملي ـ مذهبي در اين بازي بزرگ شده، درباره ميزان مشاركت مردم درانتخابات گفت : ميزان ‏شركت درانتخابات دراين دوره كمتر از دوره هاي قبل خواهد بود، اما نه به اندازه اي كه براي سيستم بحران ‏ايجاد كند. گرچه از نظر جهاني ميزان مشاركت به معناي ميزان مشروعيت تلقي نمي شود، ولي سيستم كماكان ‏برروي كثرت عددي به عنوان يك شاخصه تاكيد خواهد كرد.‏
‏ وي درادامه افزود: در همه انتخابات هايي که ‌صدام حسين برگزارمي كرد، گاه صددرصد مردم شرکت مي ‏کردند و حتي برخي با خون خود به به وي راي مي دادند.‏
دبيركل سازمان دانش آموختگان ايران با اشاره به تمايز ميان مشاركت مردم درانتخابات شهرستان ها و ‏كلان شهرها افزود : به طور كلي انتخابات حاضر، يك انتخابات سياسي محسوب نمي شود. انتخابات به عنوان ‏يك كارناوال است كه درهمان محيطي كه انتخابات برگزارمي شود معنا مي دهد. البته اين درست است كه گاه ‏انتخابات طايفه اي وقبيله اي است، اما رقابت انتخاباتي ميان دوعضو يك خانواده، بيشتر براي شادي و گاه ‏‏"روكم كني" و به صورت واكنشي انجام مي شود. ‏
زيد آبادي آنگاه با ذكر اينكه دركشورهاي جهان سوم، انتخابات معمولا براساس تطبيق انتخابات با معيارهاي ‏انتخابات آزاد وعادلانه و ميزان تاثيرگذاري نيروهايي كه درانتخابات شركت مي كنند مورد سنجش قرار مي ‏گيرد، گفت: درجمهوري اسلامي، به غير از انتخابات مجلس اول كه همه نيروها از همه گرايش ها توانستند ‏درآن مشاركت كنند وبا نرم هاي انتخابات آزاد تطبيق داشت، ديگر انتخابات آزاد به آن مفهوم نداشته ايم.‏
وي افزود: حاكميت جمهوري اسلامي ايران بنا برمصالحي كه براي خود تعريف مي كند، معمولا دردوره ‏هايي از انتخابات، مشاركت نيروها را محدود يا باز مي كند؛ اما اين باز كردن فضا به آن معنا نيست كه گروه ‏هايي خارج ازسيستم بتوانند در انتخابات فعال بشوند. اين بدان معنا است كه تكثر داخل نظام سياسي فعال تر ‏شود. ‏
وي سپس به ذكر تاريخچه اي از انتخابات برگزار شده درايران و علل باز وبسته شدن انتخابات در اين دوره ‏هاپرداخت و درباره انتخابات مجلس دوم گفت: درانتخابات مجلس دوم، فضا تا آن اندازه سنگين بود كه ‏بسياري از نمايندگان مجلس اول كه امروزه فراكسيون ملي مذهبي نام گرفته اند وهمچنين اعضاي نهضت ‏آزادي داوطلبانه وارد رقابت انتخابات نشدند. از اين رو مجلس دوم، مجلسي يكدست بود.‏
اين فعال ملي ـ مذهبي در ادامه سخنان خود مجلس سوم را نتيجه شرايط مجلس دوم و شكاف سياسي و فضاي ‏دوقطبي ايجاد شده درقدرت دانست وگفت : مجمع روحانيون و دولت مهندس موسوي در يك سو وبازار ‏وروحانيون سنتي در سوي ديگر قرار گرفته بودند.شوراي نگهبان هم ازنتيجه به دست آمده به شدت ناراضي ‏بود، زيرا به واسطه فشارهاي مرحوم آقاي خميني، اجبارا نيروهاي چپ آن زمان را تاييد صلاحيت کرده بود. ‏
زيد آبادي آنگاه با اشاره به فوت ايت الله خميني، اتمام جنگ و تغيير قانون اساسي و اينکه "درنهايت سمت ‏وسوي سياست از نيروهاي چپ به نيروهاي راست تمايل پيدا كرد" گفت: درمجلس چهارم، آقاي رفسنجاني با ‏جناح راست براي حذف جناح چپ دست به ائتلاف زدو درنهايت جناح راست، مجلس چهارم را به دست ‏گرفت. ‏
زيد آبادي افزود: اما نظام درآستانه انتخابات مجلس پنجم به اين نتيجه رسيد كه بايد انتخابات متنوعي را ‏برگزار كند.‏
او سپس با اشاره به شكاف ايجاد شده در اين دوره ميان هاشمي رفسنجاني و جناح راست گفت: در اين دوره ‏با افزايش فشارهاي خارجي برايران، آقاي رفسنجاني مايل بود نمايشي از تكثر ارائه شود تا فشارها كاهش ‏يابد؛ ازاين رو براي نخستين بار چهار نفر از نيروهاي ملي ـ مذهبي ونهضت آزادي تاييد صلاحيت شدند كه ‏درآن زمان اين حركت تحول محسوب مي شد. اما از آن جا كه اين نيروها از تريبوني براي تبليغات برخوردار ‏نبودند، خودشان داوطلبانه انصراف دادند. با اين همه در مجلس پنجم ما شاهد تكثر بوديم؛ يعني اگر چه ‏اكثريت آن مجلس از آن نيروهاي راست بود اما نيروهاي كارگزاران وطيف چپ درآن فراكسيون قدرتمندي ‏داشتند. ‏
وي درادامه با ذكر اينكه "اين موضوع به نحوي در مجلس ششم نيز تكرار شد با اين تفاوت كه بعد ازتشكيل ‏مجلس ششم، حكومت به اين جمع بندي رسيد كه با توجه به ميزان اطاعت اصلاح طلبان درمجلس ششم از ‏رهبري نظام، مجلس نبايد به تريبوني براي انتقاد از مواضع بنيادي نظام تبديل شود" افزود: اين استراتژي، به ‏طور مشخص در مجلس هفتم تبلور يافت و همه متحصنين مجلس ششم رد صلاحيت شدند.‏
زيد آبادي در ادامه با اشاره به اينکه "نظام سياسي ايران به اين نتيجه رسيده که كساني كه به نحوي عليه ‏سياست هاي بنيادي نظام ازجمله اطاعت از ولي فقيه و پرونده هسته اي موضع مخالف دارند، به هرصورت ‏ممكن نبايد داخل نهادهاي تصميم گيري نظام بشوند" گفت: نظام سياسي مايل است كه رقابت درانتخابات آينده ‏ميان دوطيف مثلا اصول گرا و پراگماتيست باشد. براين اساس آن تقسيم بندي كلاني كه درآن طيفي از خط ‏امامي ها حضور داشته اند را برهم زده و آنان را نيز از دور انتخابات خارج کرده است.‏
اين فعال سياسي با اشاره به سئوال هايي مانند اينكه آيا نظام دارد بازي دوقطبي را دردرون نيروهاي حامي ‏ولايت ايجاد مي كند و آيا طيف آقاي علي لاريجاني مي خواهد همان نقشي را درآينده بازي كند كه آقاي ‏رفسنجاني واصلاح طلبان بازي كردند؟اظهار داشت: اين احتمال وجود دارد كه درباره اين سناريو فكر كرده ‏باشند به اين معنا كه اگر قرار است طيف عملگرا و پراگماتيك داشته باشيم، چرا متوسل به نيروهايي بشويم كه ‏از حوزه ولايت خارج هستند. حال اگر نيروي مذكور سيگنال هايي از صلح وسازش براي آمريكا بفرستند، به ‏هرحال زير چتر ولايت به چنين رفتاري اقدام مي كنند و كنترل آن نيز در دست نظام است ضمن آنكه به ‏استحاله نظام، به آن سرعت هم منجر نمي شود. ‏
زيد آبادي با اشاره به اينكه لاريجاني حيثيت خود را، برخلاف احمدي نژاد با موضوع هسته اي گره نزده و ‏درمقاطعي سيگنال هايي مبتني برانعطاف نيز ارسال كرده كه مي تواند درآينده نيروي طرف مذاكره تلقي شود ‏گفت : اما مشكل اساسي روي نظم منطقه و بحث خاورميانه بزرگ و زمينه ها و ضرورت هاي اجراي اين ‏طرح براي منافع وامنيت آمريكا وجهان استوارشده است؛ در عين حال حل مسئله نزاع اعراب و اسراييل، ‏خروج لبنان از عرصه تاخت وتاز گروه هاي مسلح مانند نيروهاي حزب الله، گشايش سياسي اقتصادي ‏وليبراليزه شدن اقتصاد و پلوراليزم سياسي از ضرورت هاي آينده خاورميانه به شمار مي رود.‏
وي با تاکيد بر اينکه "ايدئولوژي حكومت ايران اگر بخواهد با اين نظم سازگاري نشان بدهد، دچار فروپاشي ‏و ازبنياد دچار استحاله خواهدشد" گفت: قطعا اگر محتوا تغيير كرد، شكل نمي تواند تغيير نكند. از اين رو ‏باهر محتوايي نمي توانيم هرشكلي را نگاه بداريم. توافق با اسراييل براساس مرزهاي سال 1967، سازش با ‏آمريكا، و پذيرش اصول سكولاريسم براي حكومت كردن با حكومت كردن برمبناي شرع وفلسفه اسلامي و ‏ولايت فقيهي كه ازجانب خداوند است منافات دارد. بنابراين، ‌اين نيرو اگر بخواهد چنين شكلي را حفظ كند نمي ‏تواند وارد پروسه سازش شود. از اين رو اگر چنين برنامه اي درذهن آقايان باشد، همان پروژه استحاله اي ‏است كه به طرح ها وبرنامه هاي آقاي رفسنجاني نسبت داده مي شد. ‏
وي درادامه افزود: اما اگر نظام معتقد باشد كه درمناقشه هسته اي پيروز خواهد شد، قطعا چنين ديدگاهي، ‏ديدگاه واقع بينانه اي نيست. موقعيت خاورميانه، توازن نيروها وهمه آنچه ما مشاهده مي كنيم، اجازه نمي دهد ‏ايران دراين موقعيت ايران به پيروزي دست پيدا كند. ‏
زيد آبادي با اشاره به اينكه "اگر انتخابات درايران بخواهد جدي بشود، بايد با مشاركت احزاب همراه باشد" ‏گفت: اگر حتي 40 نفر ديگر را هم تاييد كنند، فضاي جهاني عليه انتخابات، فضاي سنگيني است و آن ها ‏انتخابات را درچارچوب انتخابات دمكراتيك تحليل نمي كنند. اين موضوع نيروهاي طرفدار ايران را درسطح ‏جهان منفعل و دست آمريكا و متحدانش را براي اعمال فشار بيشتر باز مي كند. آمريكايي ها همواره مطرح ‏كرده اند كه ايران كشوري است كه مردم خود را سركوب مي كند و آمريکا مي خواهد به مردم ايران كمك ‏كند. ‏
وي با اشاره به اين احتمال كه "ممكن است تحليل نظام سياسي اين باشد كه پرونده هسته اي درحال پيروز ‏شدن است و نظم منطقه خاورميانه نيز، با توجه به اهرم هايي كه دارد، به طور كلي به نفع اين نظام در حال ‏ختم است" گفت: نظام سياسي بايد به اين موضوع قاعدتا فكر كند كه اين احتمال وجود دارد که چنين اتفاقي ‏نيفتد و اوضاع عليه ايران وخيم شود.